Yokluğunu beklemek ne zor.. senin hayatımdaki yerinin bu denli büyük olduğunu gidince hissetmek kadar kötü bir şey yok.Şairin dediği aklıma geliyor.. ‘’gidersen yıkılır bu kent kuşlarda gider..’’ sen gittin ya, yıkıldı bu kent!

sen sırtını döndün ben içimde kalan en güzel sen yanımla,seni yaşadım. Biliyor musun sen gittikten sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı.hani her şey seninle güzelleşiyor diyordum ya bunu sen gittikten sonra daha iyi anladım.artık hiçbir şey güzel değil!

Neyi özledim biliyor musun? Kız kulesinin karşısında oturup yediğimiz simitin tadını.. Yağmurda ıslanmamak için sığındığımız otobüs durağındaki mutluluğumuzu.. Birbirimize yazdığımız yazıları okurken hissetiğim heyecanı.. Dinlediğimiz türküleri,okuduğun şiirleri,bağlamanın sesini.. Hastalandığımda yüreğinin telaşını,gözlerinin buğusunu.. Hangisine gideyim,hangi anımıza ? hangisi daha çabuk getirir seni?

Anladım.. Tamam biliyorum! sen bir daha hiç dönmeyeceksin.. çok mu zor gelmek oralardan? neden gittin söylesene,neden.. kolay olanı seçtin ve gittin! kavga etmedin hayatla.. Ancak hala son bir ümidim var ;hayata ve sana dair.. birgün,evet bir gün eninde sonunda ben geleceğim yanına. o gün yarım kalan yanım tekrar tam olacak.
işte o zaman hiç bırakma beni olur mu? Yine bırakıp gitme beni..


mavi uçurtma