Bugünkü yazıma nereden başlamam gerektiğini tam bilemesemde yavaş yavaş toparlarım

sanıyorum.Kelime olarak kıskanma demiyelimde yumuşatarak özenme yada imrenme daha uygun olmalı diye

düşünüyorum.Çocukkken kendi elindeki oyuncağını atıp arkadaşının elindeki oyuncağı isteyen çocuk bence

kendi çocuksu duyguları içinde kendininde bilemediği isteme imrenme,sahip olma karmaşası yaşar.Büyüdükçe

tanımlar yerine oturur.İmrenme yada özenme....Hepimiz bir şeylere özeniriz.Mesela;Renkli gözlüler karagözü

saçı kıvırcık olanlar düz saçları beğenir isterler.

Eski Türk filmlerinin konuları arasında fakir kenar mahalledeki kızların hemen şarkıcı şöhret olup zengin

yaşama kavuşmak isterken başlarına gelenler bol acılı bir şekilde anlatılırdı.Burada da bir özenti sökonusuydu.

Herkes bir şeylere özenir.Galiba bu insanın mayasında var.Bence bu dozunda olursa itici güç olabilir.

Özenmeye bir kültür denilebilir mi bilemiyorum ama kadın ,erkek ,genç,çocuk ve yaşlılarda

bulunduğunu görüyorum.Yeni gelinlerinde hayatla ilgili özentileri vardir.Kendilerinden farklı yaşayışlara öze-

nenleride görüyoruz.TV dizilerindeki yaşamlara renkli hayatlara imrenen genç kızlarımızında olduğunu

düşünüyorum.Galiba neremiz inceldiyse oradan ortaya çıkıyor.Benimde ilgimi çeken 60-70 gurubundaki

insanlarla ilgili.Bu yaş kuşağındaki sağlıklı insanların yaptıklarına yapabildiklerine özenerek baktığımı

itiraf edebilirim.Kendimle başbaşa kaldığım zamanlar içgörü yaparım.Bu yaşta hasta olmasam neler yapardım

diye.....Önce arabam diyorum kullanırdım.Şimdi durakta araba beklerken g eçen bayan şoförlü arabalara

o kadar özeniyorum ki,kendimi elinden çukulatası alınmış çocuk gibi hissediyorum.Sonra kayak yapmak

onu da çok severdim.Sağlıklı olsam yaşım şu demeden devam ederdim. Sonra yalnız seyahat edebilirdim.

Özgür ve tasmasız olabilirdim.Toparlarsam Parkinson dışında yaşlılık hediyelerinede razı olurdum. Özentim

normal bir yaşlı olmak isteği....

Eksiklerimi yapamadıklarımı geçiştiremiyorum.Önce bu eksikleri içimde hissediyorum. Bunları yapacağım

başka şeylerle telafi etmeye çalışıyorum.En azından eksiklerimi kapatamazsamda yerine bir şey koymaya

çalışıyorum.

Mesele diyorum kendime ;küçük nüansları fark etmek anahtar cümle bu...Şimdi ben eskisi

gibi yüzemiyorsam bile hala yazlıktayım.Mevsimi tabiatın içinde ormanda yasıyorum.Denize bakarak

balkonda işlerimi yapıyorum.Denizin balığından,ormanın mantarından,kestanesınden,kocayemişinden,

kızılcığından istifade ediyoruz.Hava sıcak olduğu zaman hala denize girilebiliyor.

Kışın da yapabilecekleri mi programlayarak sosyal aktivitelerden hem çok hoşuma gideni hem

yapabileceğimi seçmem gerekiyor.

Önemli olan puzzlede doğru parçayı doğru yere yerleştirmek