Doğum ne zaman? Diye sorulur.Bebek dünyaya gelmeden.Doğduktan sonra çoğalan " n "lerle
büyümeye devam ederiz. ( ne?,nasıl?, niçin?, nerde? ,ne zaman? ) soruları yaşadığımız sürece karşımıza
çıkar. Açıkçası insan ömrü sorulara cevap aramakla cevap vermekle geçer.Hepimizin sorular karşısında
çaresiz kaldığı zamanlar olmuştur.Ömrün belirli bir başlangıcı ama meçhul bir sonu var. Sorular merak dürtüsünün ifadesidir. Bana göre insana araştırma, bilgi edinme yani çalışma ortamı sağlar. Peki ama çalış -
çalış, çalış nereye kadar? İnsan hayatında emeklilik yani;artık eskisi gibi çalışamıyorsun biraz da dinlenme
dönemi yaşa dıye başkalarının karar verdiği bir dönem var.Açıkçası sen atılsın deniyor
Her dem çalışan işkolik bir insanın bomboş kalması ne tür bir çile çekmedir.Ömür denilen şeyden geriye ne kalıyor? Bir sürü anı ve fotoğraftan başka........

Çalış çabala gençlik ömür su gibi aksın bitsin.Zengin olmuşsun.Başarılı olmuşsun. Bu uğurda bir ömür
harcamışsın.Kazandığın parayı harcayacak enerjin var mı? Doktor reçetesinin dışında kalanları yiyebilecek

sağlığın var mı?Her yaşın ayrı bir güzelliği var masalına gerçekten inanıyormusun.? Ozaman adına ömür dediğimiz

zamanı iyi yaşamalı hiç bir şeye kendimizi çok kaptırmadan herşeyi deneyerek,sağlıklı olarak mutlu olmaya

çalışarak şükür içinde tamamlamalıyız.

Ruhumuzla beynimizi barış içinde tutmaya çalışmalıyız. Bana göre insanı en çok yıpratan şeylerin

içinde iç sesiyle aklının çatışması gelir. Bu durumda insanın iç sesini aklının terazisinden geçirerek karar

vermesi ve tevekkül içinde kendini akışa bırakması lazımdır.