Kar tanelerini seyrettim dün akşam uzun uzun
Birbirlerine çarpmadan yerlere düştüler birer birer
Keşke dedim keşke
Tutsa …
Beyaza bürünse her yer bembeyaz olsa…
Uyansak bembeyaz bir sabaha
Arınsa yüreğimiz kötülüklerden
Kan akmasa beyaz hep beyaz kalsa
Ana sütü gibi ak
Anadan doğduğumuz gibi saf ve pak …
Kimse kimseye zarar vermese
Kırmasa , incitmese , yakmasa , yıkmasa …
Olmasa bombalar …
Silahlar olmasa …
İcat edilen her şey güzellikten yana olsa
İnsanlar mutluluktan ağlasa …
Çocuklar anasız , babasız kalmasa…
Öksüz , yetim diye bir şey olmasa…
Gencecik bedenler bir kör kurşunla toprağın soğuk yüzüyle tanışmamış olsa….
Keşke yürekler yanmasa, içimiz sızlamasa…
Düşmese böyle ateşler yuvalara …
Keşke …
Karı seyrederken karın tadını çıkarsak böyle hayaller kurmaya gerek kalmasa…

Olmadı biliyorum Canım çok yanarken hissettiklerimi yazamıyorum. Gücüm yetmiyor … Boğazım düğümleniyor, söylemek istediğim ne varsa bir bir sol yanıma diziliyor. Bağırmak , haykırmak istedikçe ben sesim kesiliyor. Bir evladınız var mı ? Sevmek sizin için ne demek ? Bir can ın değeri ne ? Neyle ölçülür ? Bunlara verebileceğiniz cevap ne bilemiyorum. Bildiğim tek şey toprağın aldığını geri vermediği… Sevmek istediğiniz insana bir daha dokunamayacak oluşunuz, sarılamayacak , öpemeyecek , koklayamayacak olduğunuz. Ve her geçen gün artan özleminizin sizin canınızı daha çok yakacağı…gözlerinizden yaşın daha çok akacağı … yüreğinizin her geçen gün daha çok acıyacağı gerçeği inkar edilemez.
Üç günlük hayatın değerini bilsek , sevsek , sevilsek…
Elimiz bir tek çiçek tutsa…
Keşke Keşke…