Ya Siretine, Ya Suretine!

O ardına takıldığım her siluet sana benziyor.
Bakmaya korkuyorum, ürperiyorum, ya sen değilsen!

Yeterince hislere, sevgi, saygı, dinleme, empati, ve anlayış gibi değerlere sahipseniz; karşınızdakine anlatamıyorsanız ve anlamıyorsa ya da dinlemiyorsa, başka şeylerle uğraşma çaba ve gayretine girmişse, çok da şansını zorlamamak gerekir.
Öncelikle karşınızdakinin adam gibi adam olması önemlidir.
Yoksa öyle, insana benzer görüntüsüne aldanmamak lazım,
Kim bilir içinde neler besliyordur ve hangi maskeler takınıyordur.

Ya siretine kanarım,
Ya suretin….
Anlamadım sen nasıl bir şeysin!

Her savaş, ufacık bir kıvılcımla başlar, ölümler, kıyımlar, işkenceler devam eder.
Her barış, nedense bir kıvılcımla başlamaz ve insanlar da hayvanlar gibi bir arada asla yaşamaya çalışmazlar.
Kötülük niye bu kadar revaçta!

Gün içerisinde sayısız duygularla boğuşup dururuz.
Kimlerini anında unutur, kimilerini sanki arşivliyormuş gibi, beynimizin bir yerlerinde saklıyoruz.
Günü geliyor o duygular ve yaşanmışlıklar ruhiyatı halimizi ortaya koyuyor, davranışlarımıza yansıyor, bizi yönlendiriyor.
Ya bizi mutlu bahtiyar ediyor.
Ya da bizi sinirli, huzursuz ve mutsuz ediyor.

İnsanın özünde ne varsa, günü gelince illa ki dışarı çıkıyor.
Bazen bazı kişilere bakıyorsunuz, görüldüğünün aksine yıllara sirayet etmiş köklerindeki asalet veya bilmem ne, çeşitli sebeplerle farkında olmadan gün yüzüne çıkıyor, kimliğini, mensubiyetini, kişiliğini, geçmişini, köklerini, kısacası aidiyetini ortaya koyuyor.

Karanlıkta mezarlıktan geçerken, türkü çığırmayan var mıdır?
Herhangi bir seste ya da çağırmada, bağırmayan var mıdır?
*
Kriz derecesinde insanın müptelası olduğu bazı duyguların ve durumların, bir şekilde dışarıya çıkarılması, yansıması gerekir.
Aksi takdirde maneviyatı istikametinde ve derecesinde insan bedeni, bu duygu yoğunluğunu taşıyamaz.
Acısı ve ıstırabı bir hançer gibi saplanır yüreğine, paramparça eder kalbini.

Kerim BAYDAK
[email protected]