Bu işe bir ömür vakfedenler,üçüncü bin yılın başlarında,bu "konuya" ya da "konulara" kafa yorarak,"Nasıl bir eğitim olmalı?" sorusuna cevabı dört başlık altında toplamış idiler...
İşte bu başlıklar:
1-Alışılmamış özellikler taşıyacaktır.
Mesela bu çok önemli.Klasik eğitimde,"ne düşüneceği öğretiliyordu"artık bunun yerine,"nasıl düşüneceği" anlayışı geldi.
Bilgilinme sadece okul ortamında değil,hayatın her alanında ve zamana bağlı olmaksızın gerçekleştirilebilir düşüncesi kabul görmektedir.
Hatta,"eğitim" kavramı yerine "öğrenim" öne çıkmaktadır.Çünkü "öğrenimde",öğrencilerin istek ve talepleri de "konu" olabilmektedir.
Bu durumda "motivasyon" yüksek olacağı için,"öğrenme" de kalıcı olabilmektedir!
2-Sağlam ve mantıki bir temele dayanacaktır.
Düşünme,soyutlama,akıl yürütme "ezberin" önüne geçecektir...
3-Hayal dünyasını geliştirici olacaktır.
Evet,bu da önemli bir tespit.
"Hayal etmek,bilmekten iyidir" demişti Einstein.
Tartışılması gerekir bunun da.
4-Eğitim eğlendirici olacaktır!
Galiba "ciddiyeti" sadece "asık suratlılık" olarak görmemek ve mizahın dünyanın en ciddi işi olduğunu "bilerek" olaya/konuya yaklaşılması gerekmektedir.
Keşke "espritüel" öğrencilerimiz çok olsa da hem kendisiyle,hem bizimle hem de "dünyayla" dalga geçebilseler.
Orhan Veli’nin "Dalgacı Mahmut" şiirindeki gibi.