9
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
1575
Okunma

Bilmiyorum. Bilemem. Ben çok fazla şey bilmezdim zaten. Suratım betonla yüzleşince etrafımda toplanmaya başladılar. Başımdan kan fışkırıyordu. Foşur foşur. İğrendiler benden. Üzerlerinde kürkleri vardı. Bizim derilerimizden. Sıcacık. Üzülmüş gibi yaptılar. Küfrettiler. Hiç önemi yoktu bunların ama. Katili arıyorlardı. Oysa fail belliydi. Beni onlar öldürmüştü. Ağlamadılar bile zaten. Ama onlar insandı. Ağlamalıydı. Bekledim. Ağlamadılar. Neden ağlamadılar? Ben nereliydim? Öteki neresiydi? Ait olduğum bir yer var mıydı gerçekten?
Yoksa ben…
‘’Yoksa sen, ne?’’
Hava kararıyordu. Denizde gemiler. Köpekler havlıyor ve fıtrat denen bir şey vardı!