Yangın 19:30 da başlamış. Toros dağlarının eteklerinde ki bu şirin ilçede.20:30 da bitmiş.Yaylaları çukur ovanın akciğerleri gibidir. Yazın o bunaltıcı sıcaklarında buralardan hayat bulur. Kışın daha bir sert eser,daha bir hoyrattır rüzgarı.Değmeye görsün bir insan teni.İki saate olmuş bitmiş her şey.
On bir tane yaşları on birden başlayıp on beşe varmayan.Etraf köylerin burada barındırılan kız çocukları.Yoksul fakir ailelerin,ucuz belki de bedava.Tanrı hizmetine kendilerini adadık diyen cemaatin evinde yanarak öldüler.
Tam on bir tane yarınlarımızın türküsü şarkısı cıvıl cıvıl Toroslardan Aladağa serpilen bembeyaz çiğdem menekşe güldü onlar.Ne yazık ki bayram meş’alesi gibi canhıraş çığlıklar içinde yanarak öldüler.
Belki sizde duydunuz.
Bir martının sesi sandınız
Yanıldınız.
Anlamadınız, Toroslardan bir kıyamet kopuyordu oysa.
Siz hiç yanarak öldünüz mü? Bilirmisin? ölüm nasıl yaklaşır insana. Önce saçlar tutuşur.Gözler kavrulur sonra.bir avuç kül olup savrulmaz. Toros dağlarından Adana’nın bulvarlarına. Katran karası yağlı kömür gibi kalır kollarınızda.
Hiç ağlamayın,gözyaşlarınız sadece duygularınızın ateşini söndürür.Sizi teslimiyetçiliğe götürür.Alışırsınız çok çabuk.Her yanan çocuk arkasından ağlamaya.
Bazıların hesabı kıyamete kalır.Çünkü;böylesine suçların cezasını verecek yargıç düşmeyecektir, ana rahmine.
Sahip çıkmazsa devlet,Biz daha çok ağlarız.Oysa;Osmangazi köprüsü bekleyebilirdi bir kaç bahar daha.Çocuklarımızın eğitimine dair.tüm talepler yapılana dek,binebilirdik Topçulardan feribota.
Kalın sağlıcakla