0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1050
Okunma
Çocukluğumda İskenderun’a aşıktım ben kelime kelime ezberlemiştim tabelaları…. çocukluğum umutsuz senfoniler bestelerken o delikanlılıkta o köhne lisenin hayat yolunda kurtuluştu benim için o kitapların öğrettikleri sığınmıştım her aşık gibi kader sazımın dualı tellerine çok zor bir hoyrat yarıştı hayatım bir deli mavi bir düş görünce Ankara’da sabahlar gülümsemeye başladı yüreğime… sonra zamana rastladım bir karanlık sokakta için için ağlıyordu neyin var dedim sırtını sıvazlayarak hiç dedi hüzünlendim sadece aldırma olur böyle şeyler kafam biraz leylada…….
