0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
380
Okunma
Kim bilir daha nasıl günler bekliyor şu ağırlaşmış ruhları..Sahi zaman bir tek bize mi iyi gelmiyor?
Bazen bir rüzgar çıksın diyorum, ama öyle bir rüzgar ki alsın götürsün herşeyi, bütün kırılmışlıkları..
Ama "yook" diyorum sonra..Çünkü unutmak aynı acıları yaşamayı göze almaktır. Bense o kadar güçlü sayılmam..
Gelgelelim sonuç bende hep aynı! Değişen sadece nedenler..
Hayallerimizde dahi uçurtma uçuramıyor içimizdeki çocuklar; çünkü bir gökyüzümüz yok!
Kim ne derse desin zaman hiçbir şeyin ilacı değil ki.. Ayrıca bu ilaç falan da nereden çıktı?
Bizim bildiğimiz acıların ilacı mı var?
İlaç yerine umut konulmalı oraya, gökyüzü konulmalı, ne bileyim mutluluk konulmalı..
Hastaya hastalığı sorulmadan ilaç vermek olur mu hiç?
