2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1186
Okunma
Düştüm diye gülme dostum.
Sevdiğinin elindeki kağıt mendil gibi,
Sen de düşersin yere.
Bir köprü altı sarayın olur.
Oturursun gazeteden minderine,
Saç sakal karışmış vaziyette,
El avuç açarsın gelene geçene.
Dost bildiğin düşman,
Kardeş bildiğin el olur.
Senin sevdan gider de,
Gittiği anda mutsuz umutsuz hınç dolu,
Kalakalırsın.
Silmek istersin hafizandan vefasızlığı,
Dizginsiz nefret beslersin.
Kararsız, iradesiz, savunmasız sana
Ölü denizde nereden çıktığı bilinmeyen dalgalar vurur.
Umursuzca sallayarak başını,
Tüm görüntüleri silmek istersin.
Kulaklarına avuçlarını tıkarsın.
Tüm seslerden korunmak için
Düştüm diye gülme dostum.
Sevdanın üstünde kara buluttan teyyareler uçar.
Merhamet beklersin tüm boş bakışlarda.
Avuç avuç doldurursun gözlerine yaşları.
Ağlayamazsın.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz