Diğer odada birseylerle meşgul oluyordum içerde annem babam kardeşim oturmuş film izliyor kardeşimin elinde çikolatalı ekmeği babama üç beş defa baba Beni seviyormusun dedi babam hiç birine cevap vermedi kardeşim dahada üstlendi ve üstüne azar yedi sonra içeri girdim olanları duyduğumu söyledim ve sevmiyor baban seni dedim sevse söylerdi birden ağlamaya başladı zor susturdum. okadar haklıydı ki ağlamakta babamın kötü bir adam olduğunu söyleyemem hatta çok iyi biri bir tokatı nasip değildir bana bugüne kadar sevmiyor da diyemem baba bu nasıl sevmesin ama belli edemiyor işte gelip başımı okşayamaz hiç ve çözdüm herseyi bu yüzdenmis benim sevilme merakım ilgi isteğim eğer babasının prensesi gibi büyüyen kızlardan olsaydım sevilmek adına bir sürü yanlış ilişkim olmazmış küçükten biraz başım oksansaymis kafamı sahte insanların sahte sevgisine yaslamazdım üzerime oyunlar oynanmazdı seviyorum yalanları atılamazdı çünkü gerçeği goremicek kadar kör olmazdım tanırdım gerçek sevgiyi ve ne olur içten sevmesin babam bizi dışa vurum lazım ...