Yıllar önce Ahmet Kaya’yı, sevgisizliğin cenderesinde pervasızca ötekileştiren
ve çatal bıçak fırlatıp, linç eden, ömrünü kanatıp şov yapan yavşaklar,
daha sonra, terör örgütü üyeleriyle ön saflarda el ele tutuşup şiddetin sesine çığlık taşıdılar.

/ Herkesin parmak izi aynı değildir oysa;
Fikirleri de aynı olmak zorunda mıdır?.. /

Uygar toplumlar sanatçılarıyla uzlaşmış toplumlardır.


Herkes gelir gider;
aslolan, hayat nasıl çıkarsa karşına çıksın,
vicdanını kimselere pazarlamadan büyüttüğün umuda inanarak yaşamaktır.


Evet, herkes gelir gider, kiminin türküsü yarım, kiminin hesabı mahşere kalır...


Ahmet Kaya’da, sisteme muhalif olmanın, sınanmanın, kovulmanın, dışlanmanın
ve anlaşılamamanın bu uğultulu karmaşasında,
kendiyle vedalaşıp, yaralı bir nehir gibi akıp gitti usulca!

Bir yaprak gibi savrulan sesi kaldı rüzgarlarda...

Sesi kaldı rüzgarlarda...


Birdal Erdoğmuş -