Zamansız bir mekândan, yüreğimden sesleniyorum sana.
Suskunluğum bu yüzden, kalemi bıraktım elimden..!
Kelimelerin bitip tükendiği yerdeyim..

Kalbimin en derin köşelerinden yollar açtım Sana,gelesin diye.Sevdamla derlenmiş güller serdim .
Açtım yüreğimin kapılarını sonuna dek sana.Yeni bir sayfanın açıldığı,yeni bir hayatın başladığı yerdeyim.


Sevdanı öyle bir serptin ki kalbimin zindanlarına,yağmur oldun,sağanak sağanak yağdın dünyama.Utandım bunca yıl kurak topraklarda yaşadığıma. 

Bu güne kadar yalnızmışım buralarda.Kaybolmuşum kıyılarımdan çekilmiş hayatlarda.
Ne olur,artık Sensiz bırakma beni bu yaralarla.İşte serdim bak,gönlümü yollarına.

Çağırırsan gelirim diyordun ya hani?
Haydi gel!
Bırakma beni gözyaşlarımın kuytularında,bırakma beni tehhalarımda.Sensizliğin acısının başladığı yerdeyim.

Sen çağırdıkça gelirsin biliyorum ama ben de yürümesini öğrenmeliyim sana açtığım yollarda.
Tut elimden öyle sıkı tut ki,
Ben bıraksam bile elini sen sıkı tut,ne olur sakın bırakma.
Gözyaşının bitip umudun başladığı yerdeyim...