Aklım

Az bir aklım vardı onuda aldı bu hayat. Ben ben değilim artık aklım yerinde değil, öyleki hayat öyle bir vurmaya başladıki, nerden nasıl geldiğini anlayamaz oldum. Oysa ben güçlüydüm en azından öyle sanıyordum. Demek hayat herkesten herşeyden daha güçlü. Bunu bana kanıtladı vurduğu herkese yaptığı gibi. Bir umudum var bu hayatta bir tek onu benden alamıyor. İçimde hep güzel olacak iyiye gidecek diye bir umut. Zaten o olmasa hayatın anlamı olmayacaktı artık. Etrafıma bakıyorum bir koşuşturmaca, aslında hayat ile mücadele içinde herkes. Zaman değiştikçe aslında zaman değil çevremiz bizler insanlar değişiyoruz, hayat daha acımasız oluyor. Bazen aralarda bir nefesim oluyor beni hayata bağlayan bena biraz da umut veren biraz daha güç derman sağlayan. Ama hayat o nefeside ayarlıyor ne çok ne az kararında. Bakınca çevreme sevenlerim sevmeyenlerim olduğunu o kadar net görüyorumki böyle durumlarda belli oluyor zaten seven ile sevmeyen. Sevenim çokmuş onu farkettim . bu umudumu bir o kadar daha arttırdı. Hayata daha iyi bakmak daha bir umut dolu kucaklamak istiyorum. Biliyorumki düzelirse herşey düzelecek ve hüzünler burukluklar bitecek. Aklım yerinde olacak. Seviyorum ben bu hayatı her olumsuzluğuna rağmen. Eminim oda beni seviyordur. Ne kadarda bana vurmaya devam etsede. Artık karamsar olmak istemiyorum toparlanmak neşelenmek istiyorum. Hayatı hayat gibi yaşamak istiyorum.

Yamyam Böcek