çok mu yanlız kaldık...
kendime düşünür oldum çokmu yanlız kaldık diye. ve devam ediyorum düşünmeye bilgi çağı olmasaydı iletişim bu denli seçenekli ve seçkin olmasaydı ne olurduk diye..düşünüyorum yine iletişim sabit telefonlarla sağlandığı zamanlarda nasılda randevularımızı verirdik ve söylenen yerde nasılda sağlardık..yanımızda yirmidört saat ayırmadığımız telefonlarımız bizi biraz daha yanlız bıraktı birbirimizden..kaçar olduk en samimi dostumuzdan,arkadaşımızdan,sevgilimizden..yine düşünüyorum gece ansızın çalan korkuyla ve tedirginlikle açtığımız bazen bizi üzen bazen sevinç gözyaşları döktüğümüz o telefonlar artık çalmıyor..neden diye hiç birimiz düşünmez olduk..sevinlerimiz mi yoksa üzüntülerimiz mi sona erdi..neydi bizi yanlızlığa iten olay..çokmu olgunlaştık yoksa oldunlaştıkça duygusallığımı yitirdik..değil..sadece her birey artık yanlız kaldı,veya yanlız kalmaya çalışıyor..hiç tanımadığımız insanlara kendimizi anlattığımız kadar çok yakınımzdakilerden kaçar olduk...ama hiç birimiz çıkıpta özeleştirimizi bile yapamaz olduk..yapmaya çalışsak işin içinden çıkamayacağımızı bildiğimzden gizledik.yanlızlığı çünkü sadece duygulara yükledik yükledikçe duygular sınırı aştı..