KAZIM ÖZTÜRK
ÖZTÜRKÇE
[email protected]

KUR’ANLA ŞAHSİYET GELİŞTİRMEK!

İslâm; öncelikle şahsiyetin gelişmesine önem verir. İslâm; teslim olmak olunca kendisine teslim olana mutlaka şahsiyet verecektir. Şahsiyetin oluşumunda ibadetler çok büyük önem arz eder. Namaz kılmak, bütün dini ibadetleri yerine getirmek olmasaydı insan gerçek bir yaşama tehlikesine uğrardı. Bu tehlikeyi önlemek için Müslüman, ruhi bir hayat ve ikili bir aşkla; Allah ve insan aşkıyla kendini aşmaya çağrılmıştır. Varlığımızın şahsiyet kazanması, bir çeşit yücelme ile olmaktadır.
Şahsiyet, imanla kazanılır, iyi tavır sergilemekle devam eder. Bunu şu şekilde formülleştirebiliriz; iman+ibadet+ahlak= İnsan. İman+ameli Salih+Şahsiyet oluşumu= eşrefi mahlukat. Bezm-i Elest+Lâ’dan İlla’ya yükseliş+Akıl+Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol+kararlılık = Adam.
Kur’an, ilahi mesajlarla yüklü olduğu için insanlara yönelik hükümleri içine alır. Dinlerin, kutsal kitapların, peygamberlerin gönderiliş amacı budur. Allah dünyayı insan için yaratmıştır. Bu bakımdan iyi bir dünya, iyi insanla, iyi insan da düzgün şahsiyetle imar edilir.
Şahsiyet; iman, ameli Salih, ahlaklı davranış, sözünde durmak, emanete riayet etmek, ibadette devamlılık, kararlılık, elest bezmine uymak, yanlışlara tepki göstermek, akıllı hareket etmek, Allah ile diyalog içinde olmak, samimi tavır sergilemekle oluşur.
Kur’an şöyle der:
“ İman edip Salih amel işleyenlere, kendileri için; içinden ırmaklar akan Cennetler olduğunu müjdele…”
“İman edip Salih ameller işleyenler ise cennetliklerdir. Onlar orada ebedi kalacaklardır.”
“Şüphesiz iman edip Salih ameller işleyen, namazı dosdoğru kılan ve zekâtı verenlerin mükâfatları Rableri katındadır. Onlara korku yoktur. Onlar mahzun da olmayacaklardır.”
“İman edip salim ameller işleyenleri ise, içinden ırmaklar akan, içlerinde ebedi kalacakları cennetlere koyacağız. Onlara orada tertemiz eşler vardır. Onları, koyu gölgeler altında bulunduracağız.”
Kur’an; şahsiyetin oluşmasında kişisel çabaya önem verir. Kişisel çaba olmadan hiçbir sonuç alınmaz. Dinin tanımında, inançta, ibadette hep kişisel çaba öne çıkar. Bununla ilgili olarak;
“Kim Allah’ın hükümlerine saygı gösterirse, bu, Rabbi katında kendisi için bir hayırdır…”
Baktığımız zaman; “kim Allah’ın hükümlerine saygı gösterirse” ifadesinde; insanların şahsi gayreti, özel çabası ortaya çıkıyor.
“Onlar öyle kimselerdir ki, şayet kendilerine yeryüzünde imkân ve iktidar versek, namazı dosdoğru kılar, zekâtı verir, iyiliği emir eder ve kötülüğü yasaklarlar. Bütün işlerin akıbeti Allah’a aittir.”
“Ancak iman edip Salih amel işleyen, Allah’ı çok anan ve haksızlığa uğratıldıktan sonra öçlerini alanlar başka. Zulmedenler hangi akıbete uğrayacaklarını göreceklerdir.”
“Öyleyse Allah’a tevekkül et. Çünkü sen apaçık bir hak üzere bulunuyorsun.”
“Her kim iyi amel getirirse, ona ondan daha hayırlısı vardır. Onlar o gün korkudan emindirler.”
Kur’an’da; “iman edenler” deniyor, “iman ettirilenler” denmiyor. “namazı kılın, zekâtı verin, hacca gidin, orucu tutun deniyor. Aksine; haccınıza gidilsin, namazınız kılınsın, orucunuz tutulsun şeklinde bir pasiflik söz konusu değil. Kur’an, etken olmayı ister. Edilgenliğe hoş bakmaz. Zaten edilgen olarak yapılan iş değerli değildir.
Resulullah (SAV); “bir kötülük gördüğünüz zaman onu elinizle değiştirin. Buna gücünüz yetmezse dilinizle değiştirin. Buna da gücünüz yetmezse kalbinizle değiştirin. Kalp ile değiştirmek, imanı zayıf olanların işidir” der. Dikkat edilirse, kalp ile değiştirmeye yöneliş, pasiflik işareti olup pek tasvip edilmemektedir. En etkin olan; el ve dil ile yapılan tavsiyeye şayandır.
Şahsiyetin oluşumunda; akıl, irade, istek çok önemlidir. “ey iman edenler, iman ediniz” denirken, kişisel çaba sergileyin, kendi gayretinizle, çalışmanızla imanın gereklerini yerine getirin. (07 KASIM 2016)