Bir "sevgiliye" aşık olup,onda "anlam" bulacağım çağı/ yaşı geçtim.
Lakin kelimelerin gücüne çok inanırım.
Bu anlamda şiiri de severim hem de yazmasam /yazamasam bile.
Ama şiir okumak da hayatın içindedir ve insana dairdir.Bunu yapmaya çalışırım çoğu kez.
Mesela sohbetlerimizde J.Luis Borges’e de yer vardır,Nazım’a da,Ahmed Arif’e de,Necip Fazıl’a da,Behçet Necatigil’ e de,"Haydi Abbas" diyen Cahit Sıtkı’ya da.
Ama Özdemir Asaf’ın "ben"deki yeri başkadır.
"Tentation" güzeldir çok.
"Do" şiiri de bir başka tat verir insana.
Fakat "sen" sözü bende "derinlik" ifade eder çok.
"Siz "demesini de bilirim tabi ki ama biraz "bürokratik" bulurum nedense!
Ama "sen" öyle mi?
Şairin "anlam" şiiri tam da buna cevap vermektedir bence.Ya da hayatıma "anlam" katar çoğu zaman.
Sen bana
Sen desen de, demesen de olur.
Ama ben sana sen diyeceğim.
Düşün dur.

Özdemir Asaf