Akil-debil
Asil-sefil
Aristokrat-avam
Ulema-cühela
Aziz-mürit
Şeyh-saftirik
Hazret-kul
Başkan - avane
İnsan-fare
Yöneten-yönetilen
Subay-su
Politbüro-proleterya
Efendi-parya
Parti-parti/zan
Çete-sempati/zan
İktidar-padişah macunu
Erkek-dişi
Yooooo…
Dişi-erkek.
………………………..
İnsanlık tarihi böyle işte. Boşuna yırtınma. Değiştiremezsin.
Yaratılışta eşitlik falan yok. Atomların molekül, moleküllerin madde oluşumunda hep farklı yerleştirmeler var.
DNA meselesi bile hipotezimi bozamaz.
İnsanlık tarihinde bulanık suda balık avlayanlar hep olmuştur mutlaka. Ha bire hayal kuranlar. Hayalleri uğruna büyük özverilerde bulunanlar eziyetli ve zor yaşamlar sürmüşlerdir herhalde. Biz de öyleyiz.

Eşitlik falan palavra. Ne soyutta ne de somutta eşitlik var. Olsaydı işin tadı kaçardı zaten. Yaşamak işkenceye dönerdi. Nasıl ki ölümsüz olma, ya da bütün insanları kardeş görme hayali bile işkenceyse, eşitlik düşüncesi de katlanılır şey değil.

Farzedelim ki, denizden balık yerine bir küp altın çıktı. Bir sana- iki bana, bir sana-iki bana bölüşsek.
Ya da farzedelim ki;
Bütün insanlar aynı kalıptan çıkmış. Bütün çiçekler aynı. Bütün kızlar, bütün oğlanlar, bütün hayvanlar birbirinin kopyası.
Gece-gündüz hep eşit. Her gün hava durumu aynı. Mevsim yok, ay yok.
Yılanlar eşit, çıyanlar eşit. Her göz ela, her tüy kara.
Sevgiler herkeste aynı, nefretler de, fikirler de.
O zaman kimde neyi arayacağız. Dinamizm-değişkenlik yok sayılacak. Yenilik de. Farklılık da.
Aynı ve durağan fiziki ortamda düşünsel ortam da kilitlenecek.
Aynı.
Aynı.
Aynı.
Nefretlik bir durum. Kabul edilemez. Dayanılamaz ve EŞİTLİK DURUMUNDA bulunduğumuz boyutta yaşam olmaz. En azımdan ben istemem.
Bir canlının ikinci bir kopyasına dayanamam.
İnsanlar eşittir . Nerde. Nasıl eşit. Saçmalık.
Kimse kimseyle eşit değil. Ne bedeni, ne aklı, ne düşüncesi ne de koşulları.
EŞİTLİK-KARDEŞLİK-ÖZGÜRLÜK.
YARATILIŞA AYKIRI SAÇMA SAPAN SÖZLER.

Eşitliği,
Kardeşliği,
Özgürlüğü ret ediyorum .

Hakkı-hattı-aklı seviyorum
İNSAN nedir…?
İnsan nedir bilinsin istiyorum
Bulunsun istiyorum.

Akıl güçlenir, sınırlarına varır, insanı bulur / kendini bulur. Terazisini kurar, kendini görür. Değerini bilir.

İnsan kendini tanımladığında;
Hakkın
Hattın
Aklın dışına çıkmayacaktır.
İnsan DOĞRU olacaktır.

İnsan nedir..?
Ruhun, çürüdüğünde kokuşan ambalajı mı..?
Tanrının -yaratılışın özgün bir parçası mı..?

İnsan nedir…?
Bilen çok da
Kabullenen az.
Yani insan sapkın/sapmış/sapık çoğunluk içinde acı çekiyor.

Saygılar
yanantoz