Güzel ahlâk; imanın alameti,İslamın zînetidir.Müminler nefislerini kötü huylardan temizleyerek güzel ahlâk ile ahlâklanmalıdır.Kötü ahlâk,insanı günahlara sevkeder.Güzel ahlâk ise dünya ve âhirette selamet ve saâdete kavuşturur.
Bir şeyde ihtiyaçtan fazlasını kullanmak israftır.Bunun zıddı olan cimrilik de yasaklanmıştır.İkisinin ortası olan cömertlik güzeldir.İnsan dâima îtidalli,orta yolda olmalıdır.
Kibir,şeytânın sıfatıdır.Hakkı bilirken inat etmek ve bâtıl üzerine ısrâr etmek gibi kötü ahlâklar,kibirden kaynaklanır.Kibriyâ ve azamet Allahü Teâla’ya mahsûstur.İnsan,kendi acziyet ve küçüklüğünü bilip de kibirlenmemeli,yine kibrin tam zıddı olan zilletin de makbul olmadığını bilmelidir.Tevâzu; alçak gönüllü olmak,mü’mine yakışan güzel ahlaktandır.
Müslüman,emânete hıyânet etmekten,yalan söylemekten,hîle ile insanları aldatmaktan uzak durmalıdır.
Riyâ (gösteriş) kötü ahlaktandır.Mü’min riyâdan sakınmalı ve dâima ihlâs üzere olmalıdır.Allâhü Teâla’ya,Peygamber Efendimiz’e ve onun Ashâbına ve sâlih mü’minlere sûizan etmek; onlar hakkında kötü şeyler düşünmek büyük günahtır.Buğz (düşmanlık),kin,gıybet ve iftira gibi nice kötü ahlâk,sûizandan meydana gelir.
Haset; diğer bir kimsedeki nimeti kıskanmak,pek çirkin bir huydur.Hasedin karşılığı olan iyiliği istemek ise,İslâm dininde güzel bir huydur.Mü’min,kendisi hakkında revâ görmediği şeyi,başkası hakkında da revâ görmemelidir.
Tevekkül,kanaât,sâbır ve şükür güzel ahlâktandır.Herşeyi yoktan var eden Allâh’a teşekkür ve onun emrine ta’zim (hürmet) etmek kulluk icâbıdır.İnsanlardan görülen nimet ve ihsâna (iyiliklere) teşekkür de mürüvvet ve insâniyet icâbıdır.Halka teşekkür etmeyen Hâlık’a da şükretmez.Şükretmek övülmüş,küfrân-ı nimet (nankörlük) ise çirkin görülmüştür.Allâhü Teâla’nın emrine ta’zim (hürmet) ve onun yarattıklarına şefkat ibâdettir.Gönül kırmak pek çirkin bir huydur ve günâhtır.