O Maskeleri Atın Artık

İnsanlar, insanların arkasından olmadık şeyler söylerler.
Öyle ki çoğu zaman karşınıza geldiklerinde de gülücükler dağıtırlar, size şirin görünmeye çalışırlar, farklı tavırlar içine girerler.
O yüzden denir ki “bazı insanların yoklukları, varlıklarında daha hayırlıdır.”
Bre gafiller!
Bre aymazlar!
Bre utanmazlar!..
Mükemmel olmak adına, çeşitli yüzler takınmanıza gerek yok.
Birazcık, ama birazcık sahte olmayın yeter!
Çıkarın artık, o yüzünüzde ki bir takım maskeleri.

İnsan, en büyük kötülüğe, en büyük erdeme sahip olan bir varlıktır.
Her neye olursa olsun, muhakkak ki en az gölgesini görebilecek bir yapıya sahip olmalıdır.
Çünkü zamanı gelip gölgesini görenler ve onunla yüzleşebilenler; her zaman başarıya ulaşmışlardır.
Böylelikle, büyüdüğü, güçlendiği, teslim olmadığı rahatlıkla görülebilir, söylenebilir.

Top tankla, mermisi sökmez bu millete,
İman gücü vardı, hiç düşmez zillete,
Üç beş çapulcuya, düşer mi illete.
Kendini bilmeze, yüzsüze har oldu.

Cibilliyeti bozuk olan ceberutlar, mevcut hallerini bilemezler.
Oysaki bizler; hem evvellerini, hem şimdiki hallerini, hem de gelecekte değişmeyeceklerini çok iyi biliyoruz.

Bu millet bir oldu, sesi hep gür oldu,
Esareti bilmez, her zaman hür oldu,
Darbeciler ininde, her yer dar oldu.
Kendini bilmeze, yüzsüze ar oldu.

İmame dağıldı mı habbelerin bir anlamı kalmıyor.
Bizim dağılmamıza müsaade etme, sen topla bizi rabbim.

İnsanın hayalleri var, hevesleri var, beklentileri var, duyguları, düşünceleri var.
Kimse, kimsenin bu sahibi olduklarıyla oynamaya hakkı olmaz/olamaz.
Unutulmasın ki!
Bu toprağın üstünün olduğu gibi, bu toprağın altı da var.


Kerim BAYDAK
[email protected]