Zamanın bize getirdiği acılarımızın varolduğu yollarda sürüklendik senelerce.
Mecburi istikametlerde kesişti yollarımız.
Beraberken hiç ayrılmayız sandığımız ve bir daha bulamadığımız arkadaşlıklardı yaşadığımız.
Doyamamıştık,daha sıralarda kaynaşırken ayırdıklarında soramamıştık
Ve son bakış...geçen seneler ardından masum gözlerden dökülen iki damla gözyaşı...
Ne bilirdik gitmeleri,gidenin geri dönmeyeceğini
Ama zaman hatırlattı,bi okadar da arattı o masum gözlerde akan gözyaşlarını,
Çünkü artık akan gözyaşlarının sahipleri vardı,
Onlar yalancı timsah amcalardı.
Yaşayamadığımız,yaşamadıklarımız vardı.
Sırtımızda çantalar,ellerimizde su mataraları,
Şımarık sevdalarımızı kara tahtalara karaladığımız anlardı...
Masum yüreklerde taşıdığımız saf sevdalarımız vardı
Gözyaşlarımız kadar duruydular.

Elleri eline değmeden düşmüştü sızısı
Her günün bi anlamı vardı;
Belki bugün bakardı,
Yada yarın ...
Kim bilir kaçımız tattı bu minik sevdaları
Yolunu gözlerken aklında ihanet olmayan küçük bedende büyük aşkları ...

Sonra ayrıldı yollar.
Uzun zamanlar girdi araya,zaman araladı sevdalarımızı
Ve sonra birgün yine kesişti yollarımız ama artık hepimizin farklı yolları vardı.
Ve farkındaydık kaybedilen zamanın,
Sonra iki kelime çıktı ağızlarımızdan...
Birbirine uzak kentlerde minik sevdalılar vardı !
Sevdalarının sevda olduğunu bilmeyen minik yürekler!
Bi araya geldiklerinde yine bi okadar minikdiler !!!
Zaman geçmiş,acılar yaşanmış,yollar ayrılmış;
Ama o minik yürekler büyümemişti
Yürekleri zamana karşı gelmeyi bilmişlerdi.
Birbirlerine uzakken özlemişlerdi,istemişlerdi birbirlerini
Keşke şimdi yanımda olsaydı demişlerdi!
Omuzuna yaslanıp ağlasaydım dökseydim içimi demişlerdi.

Ve biz tüketmiştik zamanı ...
Yine yollar ayrıldı!
Bir daha o sıralardaki kadar paylaşılmayacaktı sırlar
Birdaha aynı özlemle sarılamayacaktı sevdalılıar
Ama yürekler hep birbirlerini hatırladıklarında o minicik hallerini alacaklar ....
mavimasal 22/08/08