Günümüzde. Amatör ruhla yazıp, çizenlerin çıkardıkları o kuru, kırık gürültüleri yüzünden. Türk edebiyattı benim fikrimce, en kötü çağını yaşamaktadır.

Bu sorunun ana kaynağına gelince.

Emekli kelebekli olup, torun taslak gülüşünde; milyon gülüşü ile kayıp olmak yerine. Kendilerine yeni kimlik

arayışı ucuz hareketlerinde o kadar nette /olduğunu söyleye bilirim.

Asılana bakılırsa ilk bakışta onların kum saatine benzeşen inanılmaz yönleri dikkatimi çekti.

Nasıl mı?

İşte aynen şöyle/

Ama! Bunlar yerin yedi kat üstü; yedi kat altı kadar derin bir bağla edebiyatta kendilerince zimmetlidirler…
Aynen fukara sümüğü gibi yapmışlar; kaleme o beyaz kâğıda. Birde birbirlerine zattı teselli ” iiiiiiiiişt! Ses yok büyünce şair olacaklardanız ablaaaası” dermişim.

Kulağı bükülen o nokta virgüle eyvah!

Hem de nasıl eyvah! Dememek elde değil.

Şu anda kişilere yönelttiğimiz suçlamaların doğruluğunu, sorarsanız bu noktada. Aramız da keleği, en keleğinin adı bilirkişide mevcut olması ön planda.

Her şeye rağmen denilir

“efendim, olsunlar bırakın bırakın ne olacaklarsa da olsunlar“ demek çok kolay diyenlerin dikkatini çekerim.
Ve sağlam duruşu olanın o sabrı çok taşırmamakta lazım.

Velhasıl fikrin şeş cücesi bana hiçbir konuda edebiyat yapamaz

Okeye mi.?

Bunun ötesi ilerisine hep beraber bakalım

Hadi bakalım…

Gençlik ruhu ile edebiyat aşkı başka buraya kadar tamam. Ve edebiyatta çocukluğundan beri sevdalı olan; Ben bile iki adım önde gitsinler diyerek elimden geldiği kadarı kendilerine katkı sunma çabasını severek veririm vermesinde.

İyide anacığım kırklanıp, saklanışta olanın da daha başka olduğunun ispatı nerede? Kısaca iyi bir okuyucu durumu bura da çok önemli olduğunun yegâne kanıtı değil mi?

Çoğul sesi “evet!” demi

Ve kör ol da. Gör beni mantığının dışında. Usta çırak için önemli bir faktör.
Biz bize kurtulmuş edebiyat kazancımız bir tek çaresi ne değil de nedir? Noktasına dikkat edilmeleri gerekirken
Çok yazık okuyucuya !...

Edebiyatın o zayıflayan amatör ve ruhani yazanların içinde. Kimler den kimler var? Ulaşıp yazdıklarını okuyalım ?...Soruşuna gelince.


Kırk, kıçı, kırıp, olan oldu şairim var.

Beş yüz sayfa ile çifte çift katlı roman sahibi; o yan yazarlar var.

Olsunlar ooh!

Ve sonrası Google emiciden destekli dünü bu gününe eşleşmeyen çokça tarihçisi var.


“Lastikçisi o ne gezer” derseniz. Vallahi bende bilemedim.:)))

Bu arada düş köstekçisi para para paytak yayınevlerine de nasır üstü bol bol benden selam. .onlar olmazsa olmazları…”yalancının şahidi şıracı”tabi ki….

Gelelim gidip dönüşlere.

Evet,

Bunlar kum saatindeki; o minik kum tanelerine benzerler. Herkes döner dolaşır ve kendi adını sayar saydıkları kadarını da sayıklar bulurlar…

Aaah! Yedi buçuk şairim

vaaaaaah ! Yok, ben yetmiş buçuk yazar iken. Sen kimsin?

Ötekisi

Yine aaah! Sahi kimim ben lan! Diyeni
Düşünce hedefimde inanın ki. Çok rahat bir şekilde sınır dışı etme keyfi de bir başka oluyor hani…

Keza benim umutlarım bunlara teslim olmuş mu? Sorusunu bir an size duyar gibi oldum

Kocaman bir hayııııııııııııııır! Elbet ki

“Eğri oturup doğru konuş “ sözüne katılırken Ve onlar dışında elbet hakkı yenilmeyecek yazarlar şairlerde yok değil.

Varlar da ama neredeler diye sorduğunuzda…

İşte buradalar.

Ayrıca insanın içini rahatlatan bir gelişme de yok değil. O meslek hırsızlarına inat.

Çok güzel şiirler romanlar yazıyorlar

Başarılarını büyük bir hayranlıkla alkışlayarak
edebiyatı ve sizi selamlıyorum

Saygılarımla

zaralıcan