Sevmek!sevmek veya ona itaf edilen sevgililer bu ikisini eşleştirmek bazen huzur bazende hazandır.
ikisinide ben mevsimlere benzetiyorum,hani baharda yeşerip binbir ümitle çiçek açan dallara...Bilmem yanılıyormuyum yazın yakıcı sıcağına dayanamadan soluverenlerin ümitlerindeki düşlerindeki meyvaları gelecek sene ümidiyle yeniden yeşertip tatlı rüzgarlarla dalgalandığını son baharda acı bir fırtınayla hazan olup ordan oraya sürüklenen yaprakları ve geride kalan çıplak gövdeyi ve kupkuru dalları tıpkı insan hayatıyla mükayese ediyorum ve inan farkımız yok bizim tabiatta ki bir ağaçtan.
İşte o an taa gençlik yıllarımda yarı espirili bir şiir’imi istemeyerekte olsa anımsıyorum.
Bir ekmek parası için el açan adam,
İnan farkımız yok birbirimizden
Sen istediğin ekmek parasını
Biri vermesse yok diğerek diğerinden istersin.
Ama ben!.. Ya ben Ben de dilendim inan
Bir insafsızın sevgisiydi kalbiydi içimde yanan
Öyle boş öyle açık kaldı ki ellerim
Yıkıldı bütün hayallerim
Kahredip kadere güçlü olacaktım artık
Ve ... Yemin ettim bir daha DİLENMEYECEĞİM.
Arkama dönüp geride kalan yıllarıma bakıyor ve içimi çekerek irkilmekten kendimi alamıyorum.
Nice baharlarda sevgiyle çiçek açıp dal verdik,ama nedense hep talihsiz fırtınalara yenik düştük.Bu bendeki öz suyu kurutmadı,kuvvetlendirdi daha sonraki baharlarda zamanında çiçek açıp ümitlerimi deli rüzgarlara bırakmadım.
Bırakmadım dedim, Ama önceki baharlardaki dal yaralarım zaman zaman sızlar kanar ve daima zamansız tedbirsiz açılmaların kırılacak dallar kopacak yapraklar olduğunu hatırlatır duru işte...
Sevgide öyle!.. Tek taraflı olanda çekilmez olur hayat denen nesne.Tedbirsiz olunca insan aldanır haksızca.Öyle bir girdapdır ki meret bazen mutluluktan uçacağını sanıverirsin herşey güzeldir o an;hayat,ağaçlar,kuşlar,gökyüzü,yıldızlar ve hattabulutlardaki şekiller bile bir isim takar kendi aleminde kayboluveririsin. Kalbin her zamankinden daha geniş, daha ferahtır,hani bir tek kanatlarının eksik olduğunu yoksa uçacağını sanırsın.
İşte bu duygularını bir el,bir çift tatlı ruhunu okşayan kelimeler veya göğsüne gömülüvereceğin bir baş boynununa gelen sıcacık bir nefeste tamamlıyorsa inan kendini masallar ülkesinin perisi sanırsın.Ama malesef hayat o kadar kolay değil bu rüya çok uzun sürmez birden uyanıveririsin ve defalarca gözlerini kapatıp o güzelim rüyayı görmek istersin.Ama nafile!.. o zaman kendine küsersin verdiğin değere acırsın ve değmezmişsin meğer diye buruk duygularla dudak büker, kaybolan gururunu bulmaya ve onu kurtarmaya çalışırsın.çevrene boşver elimi sallasam elllisi diye teselli telkin eden kelimeler bulursunda onu iç dünyana anlatamassın.Yani bir önce ki bahardaki dal yaraların sızlar-kanarlar ve ister istemez gözlerin boşluklara dalar, suratın gerilir ve geçmişi eksiksizce analiz etmeye acıları zorlukları unutup tatlı hayallere zamanın akışına bırakırsın kendini.
İşte; seven gönül acı çekmeye hazır olmalı,
Her güzelliğin sıkıntıları vardır bunlara real bir şekilde bakabilirde olabilecekleri hatırımızdan çıkarmaz çok şey beklemessek kazanan biz oluruz en azından hayal kırıklığına uğramayız!..