Yine bir kadın cinayeti ve yine memleketimden yükseliyor"Unutmayacağız,unutturmayacağız"
selaları. Unutacaksın,unutturacaksın benim güzel ülkem. Kadınların var senin bir gece karanlığında elinde ki kitapları sıka sıka yürüyen,gözleri kaldırıma çakılmış başı yerden kalkmayan ve yine kadınların var senin çığlığı soğuğa karişıp bir daha nefesi çıkmayan
Susanların var senin. En olmazlarda çıkıp "Namus" diye diye namusunu diri diri toprağına gömenler onlar. "Namus Bekçilerin" var senin,umuda tutunanları söküp alan,nice anayı evlatsız yatıranlar onlar. Bir memleket kadar sesi hür çıkan kadınların susturuluyor. Her köşe başından parça parça koparılıyor senden. En kadın gibi kadınlarının üstünden ADAMLIK taslayanların var. Adamlığı kadınları parçalayıp çöplüğe atmakta sanan sığ düşünceli, insanlıktan nasip almamışların var. Kadını bir cinsel obje olarak kabul eden"Namus Bekçilerin" geriye bir namus bırakmıyor.
Namus bir beden miydi? Nedendi bu katliamlar anlamadık, anlayacak bir beyin bulamadık. "Bu Son!" Dedikçe cesetler uyanıyor kuytularından. Son değil benim güzel ülkem,sonumuz....
Hiçbir ülke yoktur ki: Kadınını yok ede ede hürlüğe ulaşsın. Hürlük nefessiz bırakmak değil,nefes vermekti.
Bir akşam üstü seni de öldürecek bu hain evlatlar. İşte o zaman namus dediklerini rahatlayacaklar belki. Belki o zaman bizi bize bırakırlar, ha ne dersin? Namusumuzun üstünden kaç asırlık kadın geçti unuttum. Ama mühim değil, değil mi? Hiçbir kadın senden öte değildi, değil mi? Benim cesaret kokan, hür memleketim......13. Kasım. 2015