İnsan olmak için insanca yaşamak gerekir. Asil ve efendi olmak bir erektir. Adam olan adam olanı kollar, şeytanları ise cehenneme yollar. Yaşarken azarız, insanlar ölünce de en iyisnden tarih yazarız. Yaşarken kuyumuzu kazarız derin derin, ölümden sonrası ise olur kaderimiz. Para kazanmak uğruna kaşarız bıkmadan usanmadan, sıkışınca da yaradandan yardım dileniriz hiç sıkılmadan. Aşk için aşık rolü yaparız, küçücük bir et parçasına olmadık işler yaparız. Din ile iman diyerek naralar atarız her mevki ve makamda!... Yalan her kötülüğün anasıdır, yalancılar ise gayri meşru danasıdır. Zaman akar, tabiat ana ağlar biz insan olan çucuklarına!... Doğal yaşamak varken, tahrip ederiz tabiat anayı üzeriz durmadan, asalakça yaşarız bilimsel olamadan!..
Uzay denilen sonsuz boşluk, içerisinde barındırıyor sonsuz büyüklükte bir enerjiyi, biz insanlar oturtuyoruz kucağımıza kişisel çıkarı kız diye!... Aklımızı kullanır olmuşuz şeytan emrinde, böyle olunca da akıldan başka herşey oluyoruz geri dönenler bize!... Bilim adamları bile oynaşır olmuş bilimsel madamlar ile, cahiller ise olmuş çekenler çile. İlahi adalet soracaktır mutlak hesabı, o zaman bulamayacağız koyunları kesecek kasabı!... Tabiat adildir sevmez yalanı, işte o zaman kıymetini bileceğiz gerçeklerin!... Bu mevzular çokça derindir, isanlık ise asıl yerindir. Adam isen adam gibi yaşa, baltayı vurma bilerek taşlara!... Asil ve efendi olmak çok zordur, yalansız yaşam zamana akan en doğru yoldur. Seç kendi yerini, ya şereflisinden ya da na şereflisisnden!... Seçtğiğn şık sensin hem bu günde hem de yarınlarda!... Şimdi öğrendin mi kim olduğunu ey insanoğlu!...