Merhaba yeni dünyam, kendimle ilk defa başbaşa kalışım...
Senden sonra ilk defa kendimi okuyorum..
Yazmadan duramam ki ben...
Yazmam lazım yazıp rahatlamam, içimdekileri birer birer atmam, haykırmam lazım...
Nette tesadüfen buldum bu siteyi,hemen üye olup icimdeki,dilimdeki beni boğan sözcükleri kendime ait bu kücük masum dünyayla paylaşmam gerekiyordu..

Ben yazmadan duramam ki,
Kitap yazmıyorum belki, ama yazdığım içinde kaybolduğum beni oradan oraya savuran
Küçük bir kitap var içimde onu yazıyorum durmadan...
Bazen kağıt kalemle,bazen telefondaki not defterime,bazende bir film gibi canlandırıp,zihnimde kahramanları oluyoruz...

Yazmak güzel şey özellikle de sadece yazdığım zaman...
Yazı da kaybolduğun,hiç bir şeyi ve hiç kimseyi umursamadığın zaman...
Sanki böylesi daha samimi gibi...
Daha sevilesi...
Daha yakın kendime...

Bazen sindirebilmesi ne zor şeyler yaşıyoruz da,nasıl hala yaşayabildiğimize hayret ediyorum...
Her ne oluyor ve olacaksa,dünya yine dönmeye devam edecek...biliyorum..
Ve bazen yaşamak zor gelse de,yaşama tutunacak bir parça da hep olacak içimizde....
Sen gibi...Ben gibi..!

Henüz alışamadım ama kimbilir...Belki burayı da severim sana yazmayı sevdiğim gibi..

Kanadı kırık bir kuş misali benide alırmısınız aranıza yüreği güzel dostlar...








_________Suskun_Melek55