1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
601
Okunma
Ben bedeni tembellerden korkmam, beyni tembellerden korktuğum kadar. Varsın yürümeye, hareket etmeye hatta nefes almaya üşensin, kendi bedeninden başkasına zarar vermez bu insan. Lakin düşünmeye üşenmek nedir, hazır kalıp düşünceleri benimsemek nedir, araştırmadan okumadan sorgulamadan kabul ediş nedendir? Ben korkarım her rüzgara kendini kaptırıp emeksiz yol bulmaya çalışan insandan.
Bunlar, bugün ak dediğini yarın diğeri kara dedi diye, kara görmeye niyetlenir. Çünkü düşünmek yok, beynini kullanmak aklına gelmiyor. Zaten kullanmamaktan bir beyni olduğunu unutmuş. Adam bitkisel hayatta haberi yok. Gözüyle gördüğünün özüne inmiyor. Duyduğunun yanlış olma ihtimali ihtimalsiz. En başta dediğim gibi dostlarım; ben bedeni değil beyni tembel insanlardan korkarım...
Şiirin sahibi
Cevap Yaz