ŞİMŞEK AİLESİ

Şimşek ailesi beni bekliyordu,
Oraya vardığımı görmemişler;
Evlerinin önünde kavga ediyorlardı.
Bay şimşek karısının yüzüne bir tokat patlattı,
Bayan şimşek alev püskürerek konuşuyordu..
Aralarındaki anlaşmazlığı
Nasıl bir sonuca bağlayacaklardı?
Çocuğa yazık oluyordu.
İkisi de şımarık çocuklar gibi bağrıyorlardı.
"Bu sana ders olsun" dedim kendi kendime
"Onların gerçek kişiliğini gördün....
Uzak dur"
Adamın, her an,
Çekip gideceğini düşünürken...
Aralarındaki kavga samimiyete dönüştü.
Adam zil zurna sarhoştu...
Sarhoşluğun mutlaka; bir de gençliğin verdiği heyecanla,
Karısına “öp beni” diye bağırmaya başladı..
Galiba, bir nevi kıskançlık kavgasıydı.
Ben yanlarından çocuğu,
Nasıl alırım diye düşünürken,
Kadın kocasından sarhoş çıktı,
Tencere tekerlenmiş kapağını bulmuştu..
Dünya umurlarında değil bir havayla,
Çığlık çığlığa ilânı aşk ediyorlardı..
Sevgileri de kavgaları gibi,
Soluk kesiyordu...
Yumurcağa yazık!!?
Ne yapmalı??.
Çocuk benden tecrübeli çıktı..
Sessiz sakin yerinden kalktı,
Elleriyle kulaklarını kapatarak içeri girdi..
Ben de oradan son sürat uzaklaştım...
Bazı insanlar, çocuk sahibi olmamalı diye düşünüyorum
O gün bu gündür;
O mahalleden geçemiyorum.
Asiye