Sağımda bütün güzellikleriyle ay bana gülümsüyor sanki.Solumda parıltısıyla gözümü alan 2 tane yıldız.Altımda eskilerden kalma bir minder.Etrafta çocuk sesleri.Düşüncelerimde ise koca bir boşluk var sadece.Hayatın getirilerini yaşamak zorunda olan bir mantık.Koca bir sessizlik her şeyden önemlisi.Onun için aklından yalnız olduğum düşüncesine kapılma.Bütün dostlarımla birlikte yazıyorum sana.Hayatı eleştirmek istiyorum birazcıkta olsa.Sessizliği değiştirmek istiyorum.Yalnızlıkla dertleşiyor,ayla bakışıyor,tutamadığım elleri yıldızlar zannediyorum.Herşeye rağmen yanımda olan dostlarıma sesleniyorum.Acılarımla yaslandığım,korkularımla sığındığım,mutluluklarla gülümsediğim dostlarım.Hepsine teker teker veda ediyorum.Ayrılıyorum artık onlardan.Dayancak başka bir destek ,sığıncak başka bir yüz arıyorum.Onlarsız devam etmek istiyorum hayatıma.Onlarsız ayakta durmak,onlarsız yorulmak istiyorum bu hayatta.Ve bunlar için sadece iki seçim var önümde.Ya biri olacak dostlarımı unutturacak,hayata eliyle uzandığım yada kendim olucam .Bu savaşta kendimi seçtim ben yanımda.Her zorluğa karşın tek başıma mücadele edicem hayatla.Diğer yolu seçimicem çünkü biliyorum ki o yolun başlangıcı aşktan geçiyor.O aşk kapısı zaten bana açılmıyor.Açılsa bile artık hiç bir aşka kalbimde yer bulunmuyor....