Niyazi Mısri,17.yüzyılda yaşayan bir tarikat ehlidir.
Oldukça uzun divanı da vardır.
Son yıllarda modern psikoloji şu soruya cevap aramaktadır bildiğim kadarıyla...
İsveç,Japonya ve ABD gibi gelişmiş ülkelerde "toplu intihar" olaylarına rastlanmakta ve şöyle denilmektedir tersinden okuma yaparak.
-Acaba sorunlu ülke ve yerlerde yaşamak,insanları hayata bağlayan bir sebep midir ? Ve yaşamın "anlamı" kalmazsa "son" da kaçınılmaz olmakta mıdır acaba?
Uzun zaman önce bu sorunun cevabını Niyazi Mısri’de bulmuştum.Hem de neredeyse 400 yıl önceden:
-Derman arar idim derdime / Derdim bana derman imiş.
Aynı Niyazi Mısri ki bir yerlerde de şöyle demekte / seslenmekte bize:
-Her mürşide elin (dilin) verme,kim yolun sarpa uğratır!
Buradaki "dil" Farsçadaki gönül anlamında kullanılmaktadır.
...........................
Bu seslenişin çok güncel olduğunu düşünüyorum.
Yorumu da size kalsın !