Epey zaman önceydi.
Ferrasini Satan Bilge adlı kitabı okumuştum.
Orada şu açıklamalar çok dikkatimi çekmişti:(s/52)
Çincede "kriz" sözcüğü iki anlama gelmekteymiş.
Biri tehlike,diğeri de fırsat.
Tehlike henüz geçmemiş olsa da "darbe püskürtüldü" denebilir an itirayla.
O zaman bunu "fırsatı" çevirme seçeneği öne çıkmaktadır.
Bunu da yapma şansı vardır.Yeter ki istekli ve kararlı olunsun/olunmalı.
Yolunun da daha çok demokrasi,daha çok "dünyalı" olmaktan geçtiğine inanmaktayım.
Sivilleşmek ana paradigma olmalı.Olabilme şansı tarihsel sürece bakarsak var.
Bir örnek vererek bunu açıklamak isterim.
3 Mart 1924 ’te Tevhid-i Tedrisat kanunu çıkarılmış,öğrenimde ikili yapı tek yapıda toplanmıştı.İlk anda askeri okullar da Milli Eğitim Bakanlığına bağlı hale gelmişti.Ancak bir yıl sonra (22 Nisan 1925 ),askeri okullar Milli Eğitim Bakanlığından alınmış/ çıkarılmış;Milli Savunma Bakanlığına bağlanmıştı.(Eski takvimle 22/4/1341 tarihinde.)
Şimdi bundan dönüldü.
Yani bir krizden bir fırsat doğmuş oldu.
Ayrıca Kuvvet Komutanlarının Milli Savunma Bakanlığına bağlanması da olması gerekendi.Kaldı ki Genel Kurmay Başkanlığının,1949 yılından 1961 Anayasasının çıktığı tarihe kadar Milli Savunma Bakanlığına bağlı olduğunu da bilelim.
Bu anda yapılanların akli ve vicdanı olması şartıyla,fırsat kapımızdadır.
Krize saplanıp kalmadan daha demokratik,daha çoğulcu ülke talebi önümüzde.Yeter ki bu yola girmeye karar verelim ya da amacımız bu olsun.
Alice Harikalar Diyarında kitabında şöyle bir diyalogda olduğu gibi:
Ormanda yürüyen Alice bir süre sonra bir yol çatına/ayrımına gelir.
Karşısına gidebileceği birden çok yol çıkar.
O sırada gördüğü kediye,hangisine gideyim diye sorar.
Kedi de,"senin amacın ne?" diye sorar.
-Yok der Alice.
O zaman kedi de,
-Fark etmez,hangi yola gidersen git deyiverir.