Gurbet diğer bir adıyla özlem çekmek, acıların en zorunu yaşamak, hayatın en yokuşunu çıkmak ve tırmanırken o yokuşu yalnız kalmak...
Öyle bir yalnızlık ki acıları tek başına karşılamak, sadece tek olmak...Yalnızca kendinle kalmak. Hayatın her anını tek başına göğüslemek. Zordur gurbet, tabi gurbeti çeken için geçerli bu. Gurbet zordur zor olmasına da, gurbet içinde gurbeti yaşamak, yani en acısını, en kötüsünü, yalnız kalıp yaşamaya çalışmak ise daha da zordur.
Gurbet uzakta kalmaktır. Uzakta olmak değil midir insana en çok koyan, içini acıtan?
Uzakta olmak değil midir gurbeti en iyi anlatan?
Gurbet anadan, babadan, arkadaştan, dostan, yardan uzak, elin kolun bağlı, gelememek, destek olamamak ve bir okadar da sevdiklerinin senin yanına gelememesidir.
En çok mesafeler anlatır gurbeti. O mesafeler ki, her saat, her saniye, her kilometre uzadıkça uzar. O mesafeler ki en zor anları imkansız kılar. Hayatta en zoru tek kalmaktır ki gurbet tek kalmaktır zaten.
Hasrettir gurbet, hasrete hasret ekleyip özlemleri büyütmektir. İçini her an acıtması, dostuna, yarine, ailene bir şey olduğunda elinden hiçbirşey gelmemesidir.
Gurbettir, yanındayken değerini bilmediğin sevdiklerinin, değerini öğreten. Hayatın onlarsız bir anlamı olmadığını, yaşadığın her günde yavaş yavaş içine işleyen.
Sevdiklerin yanındayken kolay sandığın hayatın, aslında ne kadar zor olduğunu anladığın andır gurbet. Ve o anda yalnızlığı içine sindirmeye çalışmandır. Kalbinin sevdiklerinin yanında olduğunu söylemek ama bedeninin uzak kalmasıdır. İstediğin zaman, kafana estiğinde, özlediğinde gelememektir. Ve gelememenin acısını hissetmendir.
Gurbeti anlatacak o kadar cümle var ki... İnsan gurbette iken emin olun her şeyin değerini daha iyi anlıyor. Her gün gurbetin bitmesini beklemekle, kavuşma anının özlemiyle geçiyor.
Aslında hayatı anlamak için en iyisi gurbeti yaşamalı.Yaşamalı ki değerini bilmediklerinizin değerini daha iyi anlamalı. Yaşamalı ki hayatı anlamalı. Yaşamalı ki dostlukları kaybetmemeli. Yaşamalı ki gurbeti anlamalı.