Şimdi ikisi de hayatta olmayan ağbabam( dedem) ile büyük halam 1912’de Balkan Savaşı’nın çıkmasıyla birlikte başta ana yok,baba yok ve oldukça yoksulluk içinde Meriç’ten öküz arabasıyla geçip,Edirne’ye ulaşırlar iki kardeş.
Ağbabam 13-14 yaşlarında,büyük halam ise daha da ufak tabi ki.Çünkü dedemin doğumu 1315 olarak geçiyordu kayıtlarda.
Yani 1899 idi doğum yılı.
Birkaç yer değiştirdikten sonra benim de doğup,büyüdüğüm kasabaya yerleşirler Kırklareli’nde.
Adı İnece’ydi buranın.
Osmanlı’daki sakinleri ise ağırlıklı olarak Bulgarlar olup,tamamı da gayrimüslimler imiş.Göçleri başka bölgelerden göçler takip etmiş,Balkanların tam 17 (on yedi) yerinden gelen insanlarla altı yüz hane ortaya çıkmıştı.
İçinde Kırcaalili de vardı,Ortaköylü de.Selanikli de vardı,Urmanyalı da.(Romanyalılar)Bosnalı da vardı,Serezli de.İştipliler de.
Çocukluğumuz bu kuşağın "göçmenlik" hikayelerini ve "memleket özlemini" anlatan anılarını dinlemekle geçti.Ki burada nineme dair "Ninemin Kakları" adlı yazım da buna dairdi.
Zaten Brezilyalı yazar Jorge Amado "İnsanın ana yurdu çocukluğudur" derken ne kadar da haklıymış derim /diyorum hep.
Tarihçi değilim ama Balkanlardan göçlerin özetle "93 Harbiyle" başladığını biliyor,ta 1989 yılındaki Bulgaristan göçmenlerine kadar aralıklarla devam ettiğini de.1877’den 1989 ’a kadar tam 112 yıl,bir asırdan fazla.
Bu göç edenler açısından bir "yaraydı" ve ne yazık ki bu yara hiç kabuk bağlamadı.
Günümüzden 140 yıl geriye doğru uzanan bir arka plan.
Bir de Kafkaslar var ki bu benim "bilgi" alanımda değil;ama empati yaparak,duygudaşça davranarak,hemhal olarak ya da Kürtçedeki gibi "Ez ji tu me"-Ben de senim-diyerek onları da anlıyorum,en azından anlamak istiyorum.Çünkü böyle bir niyetim var.
Günümüze gelelim:
Ülkemizde tam muhacir olmasa da "mülteci" statüsünde 3 milyona yakın insan var.Hem de her dilden,hem dinden!
Onlara karşı da empati yapmak,duygudaşlık göstermek,hemhal olmak veya ez ji tu me demenin vaktidir.
Zaten bu "yara" zor kabuk bağlamakta,bir de yarayı açmanın/derinleştirmenin insani,ahlaki ve vicdanı yanı yoktur,olamaz da.