0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
883
Okunma
... ah şu yalnızlık
kemik gibi
ne yana dönsen batar.
Cahit ZARİFOĞLU
Bir yudum muhabbet için kapı kapı dolanıyor insan, bazen. Oysa yalnız doğduğumuzu ve yalnız öleceğimizi hatırlatıyor gün içindeki kısa süreli yalnızlıklarımız. Bana elemli bir alışkanlık gibi geliyor bu haller.
Gerçi, insan olma erdemindeki bir kimlikle küçük bir paylaşım yakalayınca dahi, ’insan nimettir’ dedirtiyor dilim.
Sevgi, saygı, empati, merhamet, anlayış, barış ve huzur açlığı çekiyoruz. Buna mukabil kula kul yetmiyor, bunu da biliyorum. Çünkü yolun sonu her defasında, Allah’la itminan olmaya can atan kalbimin başucuna götürüyor beni.
Peki, ya sizi ?
