öncelikle.. nerelerde aramadım ki kendimi.. Ve ararken kaybettim oysa. bir de şunu fark ettim yanlış yer yoktu.. doğru da.. aramakla bulunmaz, bulanlar arayanlardır derler, ben bulamadım. oysa düşündükçe, aradıkça, ve zamana bıraktıkça.. ne aradığımı bilmeden, bazen bir çıkmaz sokakta, bazen bir yokuşta, bazen bir tahterevallide, bazense perdelere asarken tırnaklarımı.. bulundum bir yerlerde.. ama bulunamadım. garipti çoğu zaman.. yalnızlığımdan haz alırken, bir anda gelen o saç tellerimi burkan hava.. dökülüveren saç tellerim.. rengi solan bandanalar,ım.. artık sizi sahiplenemiyorum. çünkü eksildiniz. ben yokum sizde. o tanıdık desenleriniz gözlerimi yoruyor artık, her noktada bir çizgiye gebesiniz. Ve boyadığım saçlarım.. her suda açılıyor renginiz. güneş sizi kabullenmek istemiyor gibi.. belki de o hiç sahip olamadığım turkuaz bandananın ahıdır bunlar. neden mi turkuaz dersiniz? bilmem neden. sen de bilemeyeceksin.. hiçbir şey bilemeyeceksin. bilmediğini anlayana kadar ben yokum sende. tek istediğim hatırına geldikçe kovma hemen öyle.. yüzleşmemiz gereken yine birçok şey var.. kovamazsın beni bilirim, bilirim çekip gitmelerinden. diyorum ki; hatırıma, hatırına geldikçe hatırlat sana bendimi