hİÇ KİMSE YELTENMESİN BU KÖY BENİMDİR .. BENİM OLMALI!!

Sene bindokuzyüz seksen sekiz bu koyun içinden geçerek yukarı çamyayla köyünde halk eğitim kanalıyla hali kursu açmıştık!! Görüntü o zaman da böyle idi.
İnsanların hepsi de neredeyse bu koyun yaylasına yerleşmiş durumdalardı... İnsanları sıcak kanlı öğretmenlere değer verir . sofralarında ne varsa paylaşırlardı.
O dönem yöre halkkıyla çok güzel dostluklar kurmuştuk!! Ödemiş’ in çamyayla köyü- eski köyü yukarı çamyayla da ksalıyor artık insanlar insanların bir kısmı ise köyü bırakıp ödemiş ilçesine yerleştiler .... Bu koyun az ilerisinde dağlardan aşağı akan bir deresini de hatırlıyorum.. Çok soğuk karlı bir gündü ellerimiz dönüyordu. Okuldaki teneke sobada bir yandan ellerimizi hohlayıp ısıtmaya çalışıyorduk!! Öğrencilerimizle ayakkasbiniin içinde ayaklar dönüyordu. Bu yüzden çok çorabimizin topuğunu yaktık sobada .

İnsanlar daha çok soğan ve sarımsak ekiyorlsrd8 sanıyorum . evlerinin altı sarımsak askıları ile doluydu. Ve burnumu ısıran soğan sarımsak kokusu duyunca çamyayla köyü gelir hatırııma şimdi bilmiyortum ama köyde hiç birşey yoktu. Ne bakkal gibi birşey sadece okula beşyüz metre ötede muhtarın telefon koydurduğu bir büfe vardı. Sigara falan satılan her gün köyden ilçeye bir araba ödemişe iner akşam üzeri aynı araba köye dönerdi. Köylü ilçede devlet işleri ve ya önemli alışverişleri olduğunda ilçeye inerdi. Ayrıca hasyvancılık küçük çapta her kez kendi yiyeceğini dışında evde yaptıkları tereyağları ve çökelek peynir ve köy peynirleri tarhana bulgur ve bir çok ürettiği şeyleri cumartesi günleri kazada köylüler pazarında satarlardı.

O günden bu güne değişen bir şey var mı bilmiyorum....

Karalama aşamasında yazın kaybolmasın diye ekliyorum...

Nurten Ak Aygen
29.06.2016