Ve KadınIn...!

Gözlerinden Çağlayanlar Akıyordu Artık..
Çok Gelmişti bu Dünyaya Kimse Onu Anlamaya bile Çalışmamıştı..!

Kime Tutunsa Dal Misali Kırılmış İtilmiş Hazan olmuştu Elindeki Umutlar..!

Suçlamak Kolaydı Delilsizce İnsanları ...!

Olsun Diyordu Sahipsiz Değilim Allahım Var ...!
Tutuna Tutuna Yola Revan Oluyordu..!

Yürürken Yediği Hançerlerden Neşet Eden Yaralar Kanıyor Dayanılmaz Oluyordu...!

Kimse Diyordu Kimse Beni Yargılayacak Kadar Masum Değil...! Mahşerdeki Mahkeme-i Kübra Vardı Yargılayanların Yargılanacağı...!

Umudu Vardı Yinede Affedilebilirdi....!
Allah ki Ganiyyi Mutlak Kadir-i Mutlak Dilerse Seyyiatlarını Hasenatlara Çevirebilirdi..!

Ve Yürüyecekti Inna lillah ve inna ileyhi raciun....!
Ta ki Gel Emri Vuku Buluncaya Dek...!

Deki Diyordu Ayet ...

Allah Bana Kâfidir O Ne Güzel Bir Vekildir...!

Şimdi Soruyordu Kendine Hakikat Canibinden Bu Gidişe Nasıl Bakmalıydı...!