0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
705
Okunma
Geçmişten Kokular
Seyrir durur kirpiklerim, o sıralarda gelecek yaşa aşina. Dilim neden hareket etsin de ,
tanıdığı bir kaç sözcüğü sıraya koymaya çalışsın. Evimin önündeki karanlığa hala park
edememiş bir arabanın hayali. Saçma...
Sezgilerim kuvvetli olmasa, üstelik, arkam sıra kurulan cümleler, belki yine inandırırdım
kendimi sevildiğime.
Duvarlar pek patavatsız. Çekinmeden yüzüne vuruveriyor insanın acizliğini.
Ha iki kişilik yalnızlık, ha iki kişilik ölüm. İçimdeki yangın bile, buz parçaları fırlatıyor
gözlerimden. Ellerim benden bana sürgün...
zuhal
