1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1219
Okunma
Kitabın bir ön sözü bir de son sözü olur.Ben her ikisi arasında kalıp kuruyan bir gül gibi hala seni sevmenin güzel olduğunu düşünüyorum.Peki bu aşk nereye kadardı hiç mi sönmeyecek bu aşk.
Sol tarafımda kaburgamın altında olan bu hisler beynim ile senin iletişimini ne zaman kesicekdi.Beni kitleyen bu satırlar.
Her geçen gün beni dahada kalem ile kağıt arasındaki bağımsızlığa sürükledi.
Aslında kalem ile kağıt tüm herşeye şahit olurken. Banada şahit olmasını istedim.Bir türlü dönüp dolaştığım yolun sana uzak olan kısmındayım.Çünkü yıllar çok değiştirdi herşeyi.ne gördüm yıllardır nede bir daha kokusunu bulabildim aşkın .Hiç arayamadım aşkı ,kalbimdeki yanan ateşe bıraktım kendimi.Benim için zaten vakit geçiyordu.Sen gelmedikden sonra ön sözede son sözede ,kalbimin tam ortasından başladım.
Cevap Yaz