İFTAR AÇMAK(!)
İftar, Arapçadan girmiş dilimize. Üç anlamını veriyor sözlük: 1.Oruç açma, oruç bozma, 2.Oruç açma zamanı, 3.Ramazanda akşam yemeği. İftariye, iftarlık kelimelerinin kökü iftar. İftar etmek, iftar sofrası, iftar topu gibi birleşik sözcükler yapılmış aynı kelimeyle.
Bunları herkes bilir. Benim bu bilinenleri sayıp dökmemin sebebi var. Geçenlerde Kayseri Şeker Fabrikası iftar yemeği verdi. İftar yemeğine katılanlardan biri iftar yemeğiyle ilgili bir paylaşımda bulunmuş. Şöyle diyor: ”İftarımızı açtık elhamdülillah...”
İftar açmak(!) ifadesi doğru değil. Oruç açmak tamam da iftar açmak olmaz. “İftar ettik” demek lazım. Ya da "Orucumuzu açtık." demeli.
Bir gazetede gördüm. İHA’nın bir haberi. Haberin başlığı şöyle: “Altındaş, yangın söndürme ekipleriyle iftar açtı.”
Haber, Kahramanmaraş Orman Bölge Müdürü Alpaslan Altındaş’ın Kilis’te yangın söndürme ekipleri ile iftarda bir araya gelmesiyle ilgili. Haberin başlığındaki garabeti görüyorsunuz. Ajansın haberi başlığıyla birlikte gazetede yer almış. Yanlışı yapan İHA. Gazetenin bunda bir kusuru yok. Bana göre başlık şöyle olabilirdi: “Altındaş Yangın Söndürme Ekipleriyle İftar Etti”
Neden böyle oluyor? Dikkatsizlik, duyarsızlık. Ne sayarsanız sayın...
Konuşurken ağzımızdan çıkanı kulağımız duymalı. Yazarken çalakalem yazmak marifet değil. Marifet ne yazacağını, nasıl yazacağını bilmektir. Konuşurken neyse de yazmada ince eleyip sık dokumak gerek. Kelamın kibarını konuşup yazmaktır makbul olan.