Hep hayat koşuşturmacası içinde olduk.
Birçok değeri yitirdik.
Hep eksildik ve eskittik.
Eskiyerek ve eksilerek de anlam kazanamadık.
Ekmeği bölmenin ve ekmeği paylaşmanın; ekmeği yemeden daha da tatlı olduğunu kanıksayamadık bir türlü.
Hep ben dedik bilerek veya bilmeyerek.
Hâlbuki biz deseydik kurtulurduk belki.
Hem bizin içinde ben de ekli.
Her gün dost olduğumuz şeyler ya kıskançlık oldu ya dik başlılık ya kibir oldu ya da küçümseme.
Mükemmeliyetcilik, şüphecilik, yalancılık ,cimrilik ve tembellikle hasbihal ettik her an.
Hâlbuki tek çare sevmekti.
Ne dert ne keder ne de mutluluk daima yanımızda kalmaz.
Makam sevgisi değil de diğerkâm sevgisiyle mutlu yarınlar bizlerin olsun inşallah.
Ve ailemizin birde sevdiklerimizin kıymetini de bilmeyi; kaybetmeden önce idrak ettirsin Rabb.
75 yıllık hayat için hırsı itidalli kullanmayı nasip etsin Yaradan.
Toprağın 1 veya 3 metre altında buluşmak temennisiyle..

Fırat SÖYLEMEZ 24.12.2015