Ben seni kocaman bir yürekle sevdim.
Gözlerim değil yüreğimdi seni gören.
Sen yıllar öncesinden yüreğimin ortasında taht kurmuştun. Zaten sen benim yüreğimde olmalıydın.
Arada kalmamalıydın...
Ben senin için olmasamda sen benim için hep vardın.
Dönüşü yok sonu yoktu bu sevdanın.
Aşkın ne olduğunu bilmeyen bu yürek ilk ve son defa bu kadar kolayca kabullendi seni!!!
Herhangi bir konuk değildin artık.Gelip geçici değildin bu sevdada.
O yüzden ne ağırlama faslı vardı ne de uğurlama...
O yüreğin gerçek sahibiydin sen.
Şimdi sonbahar kışa giriyoruz ya dört mevsim baharı yaşardım seni gördüğüm zaman...
Gözlerin...
Ve siyahlıydı beni sende tutan.
karaya tutkundum ben.
karayı sensiz seni bensiz düşünemezdim.
Beni seversen eğer dünyayıda sevecektim ben insanlarıda.
Seni seninle olan herşeyi hatta sensizliği bile seviyordum.
Sırf seni bana hatırlattığı için..
En kızgın en tahammülsüz oldugum anlarda bile seni düşünmek yetiyordu bana.
Yarım kaldığımı hissederken beni tamamlayacagını düşündüm.
Birgün gözlerimizin sevda yolunda buluşacağına inandırdım kendimi.
Seni tanımak bile yeterdi bana.
Rastlantılara inanmazdım ben ve hala da inanmak istemem.
Öyle anlarda gelirdin ki aklıma, öyle zamanlarda geçerdin ki yanımdan; tek düşüncem
Beni sevmesen bile birgün tanışabilmekti seninle.
Belki de bu isteğim gerçekleşmek üzere simdi.
Ama tek korkum seni kazandığım anda kaybetmekti.
Konuşamamakta vardı o eşsiz güzelliğin ve kara gözlerinin karşısında..
Ama artık korkuları yenmek zorundayım.
Bir çift göze bir çift söz istersen sana aşığım
Yıllardır gönlümde sakladığım o iki kelimeyi işte söylüyorum Seni Seviyorum