Beşerin müşterek kaderi...Yerdeki atomlardan, atmosferdeki gazlara ve gökteki yıldızlardan, galaksilere kadar bütün varlıklar Yüce Allah’ ın koymuş olduğu düzene uymanın dışında başka seçenekleri olmadığı gibi bu müşterek kaderde onları birleştirenin( Yaratıcının) kendilerine biçtiği rolü de oynamak zorundadırlar.
İster uysun ister uymasın, ister inansın ister inanmasın önüne gerilemeyeceği tek birleşme, kesişme ve nihayetinde kırılma noktasıdır bu kader.
Dünya sultanları, hakanları, imparatorları, kralları, kraliçeleri ancak bir gölge oyununun figüranları, kuklalarıdır diğer bütün sıradan insanlarla beraber.Ölümün kapıya gelmesi oyunun bitmesi demektir...Herkes perdenin kapanmasını bekler...Ama asıl perde kapanmaz henüz...Ölsen bile gidilecek alemlerin var daha der tekrar tekrar açılır perdeler ve sahneleri kabire, berzaha, mahşere ve kıyamete bırakır. Karagöz_ Hacivat misali oynatılan kuklaların tepesindeki ip çekildi mi sadece seyirciye perdeler kapanır oysa kuklalara değil..Beden kalır sahnede ruh yükselirken...Tüm dünyalık ulular! müşterek kaderde birleşirken kendi aralarındaki yine kendi enaniyetlerinden oluşturdukları sınıflanmalar ehemmiyetsizleşir, dünyada birleşmeleri ne kadar uzaksa bu kaderde birleşmeleri bir o kadar mümkün, yakın ve kaçınılmazdır...Çaresiz boyun eğdirir. Irakları yakın eder, gelmeyecek, hiç uğramayacak sanılanı müdavim eder kendilerine , burnunun dibinde biter istemediği ot misali bu eşi bulunmaz muteber, müşterek kader.
Tek ve Gerçek Sultan’ın kim olduğunu hatırlatır kuklalara.
O kuklaların tümü bir araya gelip birleşse tüm kudretlerini , techizatlarını, hünerlerini ortaya koysa tek bir canlı yaratamadıkları gibi öleni de diriltemezler...Oysa O ,Kudreti Sonsuz; Kün ve Ye’ kün emri ile,
Balığa yüzgeçleri, kuşa kanatları koyar,
Yazın diriltiğini, kış getirir tekrar soyar.
Diriye de ölüye de hükmeden Allah’ ın elinde birer kukla iken, bu kibir, bu enaniyet, bu körlük nedendir?
Fani iken bakilik zırıltısı dilinde
Kukla olan bedenin söyle kimin elinde.
.....
Perişanlık illeti sarmış dört yanımızı
Akrep iblis! Boyuna emiyor kanımızı
Dünya saltanatına öyle gark olmuşuz ki
Ölüm gerçeği bile kesmiyor hızımızı.

Ülkü KARA
25/05/2016
Bursa