insan ruhunu büyüten bir olaydı. okul bitti hayata atıldık. yaşamak şarkılardaki gibi tozpemde değildi. hergün yeni bir dert biniyordu omuzlarına. beş parasızdın. çok güzel yeteneklerin vardı. ama dostlarını iyi seçememiştin. aradığın arkadaşın ya şehir dışındaydı yada sana ayıracak vakti yoktu. bunlar en büyük kederindi. hangi kapıya gittiysen ne olduğunu anlayamadığın bir tepki vardı. çok küfür yedin çok hor görüldün çok ezildin. yaşaman insanlara bu kadar mı yüktü diye sormaya başladın kendi kendine. ne zararın vardı onlara, ne zararın vardı onların yaşadığı dünyaya. bir yoldan geçerken karşında insan topluluğu görmüştün hani.
ilk paranı onlar sayesinde kazanmıştın. onlar ırgattı. dört bir yandan toplanıp gelen satılık ırgat. bir kamyon geliyordu işçi almaya. herkesin yüzünde bir gülümseme gözlerinde bir umut burukta olsa bir umut. işte o gün para kazanmıştın. parasız geçen yılların ardından, parasız geçen gençliğinin ardından ilk kez. o gün bu gündür işlerin yolunda gidiyor. buldun parayı. hemde fazlasıyla. alın teriyle, emeğinle, yeteneğinle. kızma geçmişte seni hor görüp şimdi saygıyla alkışlayanlara. kızma küfredip itip kakanlara. kızma... sen devam et işini iyi yapmaya. çektiğin acılar sayesinde bu kadar büyüdüğünü ve yine çektiğin acılar sayesinde bu kadar para kazandığını unutma...