Üç beş kardeşimiz var onlarda gitmesin giderler gerçi giderler onlarda gider..

Dünü düşünüp baya bir içleniyorum bu yüzden sanırım bütün dertlerim tasam hepsi bu benden başka geçmiş aşkı olan yokmu anı aşkı kimse dünü yada daha öncesini sürekli ama sürekli düşünüp kısa kalp krizleri geçirmiyormu ben sorunu biliyorum sanırım kafamdaki odaların birinin boyası akmış malum bu aralar gelgitler baya bir arttı fırtınada var camlar zaten kırık parasızlıktan yaptıramadık gazete koyuyorum ama sürekli yırtılıyor gene benim boyamam gerek açılan yarayı kapatmak gene bana düştü aslında bazen bunlar bir yalan diyede düşünmüyo değilim hani
baksana senaryodan senaryoya geçiyoruz
her geçtiğimiz senaryoda eski senaryoyu hatırlayıp
içleniyoruz ve oyuncu olmaktan nefret ediyoruz.
rolümüzü unutuyoruz mimiklerimizi kaybediyoruz
gene içleniyoruz son senaryoya atlıyoruz
derken perde..SON
anılar her zaman bizi bitirecek aklında yer etsin
sen bir dünya mağdurusun rolünü unutma mimiklerini kaybetme.
bunları düşünen kimse yok sanırım ve ne yazılsa oynuyorlar
yaşım onyedi kendime öğüt veriyorum baksana tütüne düşüyorum
sonra yürüyorum yürüyorum kaybediyorum ee oyuncuların hepsi dostum,ailem
nasıl anlatıcam şimdi onları kırmadan hepsinin bir yalan olduğunu
herkesin oyuncu olduğu seyircisiz bir salonda kocaman bir yalanı oynadığımızı nasıl anlatıcam ?
Diyorumda bu anlatıcaklarımda bir yalan kalıyor
"Yalanlarda yalan" kalıyor herneyse yapmam gereken bir iş vardı
boya kutusunu bulmam gerek size kolay gelsin..