11.sınıfa yeni geçmiştik. Bizden bir yaş büyükler ’YGS’ye hazırlanıyordu. Haliyle bizde ister istemez kendimizi bu sınav maratonunun içinde bulmuştuk. Fakat bu bizim için iyi mi oldu kötü mü oldu bilemem. Anlamadığımız derslere çalışmak ne kadar doğru olabilirdi sonuçta? Bundan yola çıkarak 11.sınıfı hiç çalışmadan gırgır ve şamata içinde bitirdik. Koca bir yaz tatilini de ders çalışarak geçirmekte pek cazip gelmeyince her şey bir seneye sıkıştı tabi. Evet artık son senemize gelmiştik. YGS heyecanı yavaş yavaş bizi etkilemeye başladı. Bunun hırsına kapılarak kendime çalışma programı hazırladım. Yalnız takdir edersiniz ki her Türk öğrencisinin de yaptığı gibi bu programa en fazla bir hafta uyabildim. Sınavlara da bir gün önceden çalışıyordum. YGS’ye çok var deyip kendimi de hiç sıkıntıya sokmuyordum. Derken günler, haftalar hatta aylar birbirini kovaladı. Ve kritik zamanlar... YGS’ye tamı tamına bir buçuk ay var. Yumurta kapıya dayanınca beni bir telaş bir korku sardı. Tüm konular yığılmıştı, yapamadığım birçok derste öyle. Yaptık bir hata uğraşacağız işte. Konuların yetişeceğine olanak vermediğim için sadece soru çözerek çalışmaya başladım. işler son bir ay kala düzene girdi. Bu böyle sınav haftasına kadar devam etti. Ve tarih 15 Mart 2015 ’i gösteriyordu. Çoğunluğunu yatarak geçirdiğim bir senenin karşılığı ne olacak diye düşünmeye başladım. Sınava girdiğim an hayal kırıklığına uğradım. Sorular mı zordu yoksa ben çalışmamamın cezasını mı çekiyordum anlamadım. 120 dakika süren sınav süresinin ardından sınavdan çıktım. Üzerimden bir yük kalkmıştı. Arık rahattım. Geriye sonuçların açıklanması kalmıştı. Birkaç gün sonra sonuçlar açıklandı ve sonuç tam bir fiyasko. Beklediğimin altında bir puan almam benim hedeflerimi değiştirmeme neden oldu. Ve YGS süreci bu şekilde son buldu.