Bir garip ölmüş diyeler
Üç günden sonra duyalar
Soğuk su ile yuyalar
Şöyle garip bencileyin

Yunus Emre’nin bu şiirini okuyalı yıllar geçti.O zamanlar aile bireyleri toplu yaşardı.O yüzden bu şiir geçmiş yıllarda yaşanmış olaylara istinaden yazılmış diye düşünüyordum.Zamanla bizim toplumumuzda da çekirdek aile dağılmaya başladı.Artık gidenler memleketine dönmüyor.Gurbet de değişti.İnsanlar da hatırası olan her yer kendi evi.Hatırası olan yerden uzaklaşmak gurbet oldu.Çekirdek ailenin dağılması ile ilgili dramatik haberleri genelde batı basınında okuyorduk.Tatilde babasını veya annesini kaybeden birine haber ulaşınca adamlar keyfini bozmuyor.Biz şu an tatildeyiz cesedi morg da tutun biz gelince merasim yaparız diye haberler okuyoruz.Yıllar öncesinden haber veren Yunus’un bize anlattıkları şimdi daha sık gerçekleşiyor.Haberlerde okuduklarımız yanı başımızda gerçekleşiyor.Akşamları geç saate kadar çalışırım.İş yerimin karşısında bir ev.Yapıldığı zamanlar aileler vardı.Ama zamanla iş yerine dönüştü.Bazıları burada yaşamak zorunda kaldı.Akşamın sessizliğinde kalabalık bir aile bana da selam verdikten sonra karşı eve girdiler.Sabahleyin yine bana selam verdiler..Biraz olsun sohbet ettik.Ziyaret sebepleri yakın bir akrabaları vefat etmiş.O nun hatırası için şehre gelmişler İstanbul’dan.Birkaç gün kaldıktan sonra bana da veda ettiler.Giderken dedikleri dikkatimi çekti."Buralar nasıl kıymetli mi"diye.Buraların artık bir değeri kalmadı dedim.
Sonradan öğrendim gerçek hikayeyi.Yaşlı bir kadın yaşarmış bu evde.İhtiyaçlarını komşular alırmış.Kadıncağız üçgün dışarı çıkamamış.Komşular merak etmiş.Niçin bu kadar zamandır kadın görünmüyor diye.Kapıya vurmuşlar ses seda yok.Kapıyı zorlama ile açıp bakmışlar.Yaşlı kadın mutfak da hareketsiz yatıyor.Üç gün sonra bulunan kadın toprağa veriliyor.Yakınları bu mirası araştırmak için gelmişler.Bir hatırası yok evin.Hayat böyle devam ediyor artık..Daha çok okuyacağız bu tür haberleri.Yunus ’u ölümsüzleştiren dizlerde böyle hayat bulmaya devam edecek.