Evin en nazlı niyazlı küçük kızıydım.Beş kardeşin ortancası ama farklı bir yerde olduğumu hatırlıyorum.Hastalansam annem ,babam hatta abim başucumdan ayrılmaz,ateşimi ölçer,ilacımı verirlerdi.Oyıllarda bana bu kadar itina gösterilmesi biraz da kendi hassas yapımdan kaynaklandığını düşünüyorum.Hiç hırçın değildim.İsteklerimde israr etmem ne verilir ne alınırsa hakkıma razı olurdum.Benden başka dört çocuk asla benim gibi değildi.Örneğin benden bir yaş küçük erkek kardeşim aşırı yaramaz dışarda arkadaşlarını döver,kavga eder,onların annesi de annemle kavgaya gelirdi.Ablam her yapılana itiraz eder,mutlu olmazdı.Meyve,ceviz,fındık gibi yiyecekler sayı ile paylaştırıldığında mutlaka itiraz eder,daha fazlasını isterdi.Abimin evde farklı bir yeri erkek olmasından kaynaklanıyordu.Annemin ’o erkek’ onayını alır ayrıcalıklı davranılırdı.En sevdiği yemekler yapılır,istekleri öne sürülürdü.Bütün bu ayrıcalıklar beni için için çok üzerdi.Ama hiç dışa vurmaz neden böyle oluyor demezdim.Dışardan ,gezmeden gelen abim coşku ile karşılanır,acıktığı için tereyağda yumurta kırılır karnı doyurulurdu.Diğer çocuklar da ağzının suyu aka aka ona bakar,yutkunurduk.Kız kardeşlerimin konuşmaları olsa da kimse tınmazdı.Kulaklarımda ’o oğlan ’sözleri çınlardı.Bu gün ise ne zaman tere yağda yumurta yapsam gözümün önüne aynı manzara gelir,o günleri hatırlarım.
O günkü şartlarımız kötü idi.Bir ev almıştık.Evi bitirmeden kaçan ustalar yüzünden yarım kalmış bir evde oturuyorduk.Önceleri pencerelere kilim,çarşaf serdiğimizi hatırlıyorum.Babam az bir maaşla çok büyük işlere kalktığı için yokluğu taa içimde yüreğimde hissediyordum.Bir an önce para kazanmak ve güçlü olmak en büyük hedefimdi.Orta okulun son sınıfını okuyordum ve oldukça da başarılı bir öğrenciydim.Sınıf arkadaşlarım benden kat kat zengin çocuklardı.Onların içinde çalışkan olmam bana güç veriyordu.Fakat yoksulluk beni hem eziyor,hem de güçlü olmam gerektiğini hissettiriyordu.Yıl sonunda girdiğim yatılı okul sınavlarının sonuçları geldiğinde,Müdür yardımcısı odasına çağırmış beni tebrik etmiş ve ’Başarılı çocuklarımızı daha önce tanımak isterdim.’demiş BENİM SESSİZLİĞİMİ İFADE ETMEYE ÇALIŞMIŞTI.Şimdi anlıyorum ki kazandığım sınav çok önemliymiş.Yatılı okula gidip ailemin ekonomisine yardımcı olmaktı.Onların üstünden bir boğaz eksilecekti.Yatılı okulda güçlü olmalıydım.Hepimiz eşit şartlardaydık.Tek başıma olmak güçsüzlüğü değil bana güç veriyordu.