Kitapsız yaşam, damarsız bir kalbe benzer. Kalp sürekli atar ama o pompalanan kan damardan geçmez çünkü ortada kan taşıyacak bir damar yoktur. Yaşam da aynen böyledir. Kitapsız ve ilimsiz yaşam, yaşam mıdır ki ?

İlk çağlardan yola çıkalım. O zamanlar ne yazı vardı ne de kitap. Peki nasıl olur da bu insanlar hayatlarını sürdürdü ? Avlanarak mı , tarım yaparak mı ? Aslında unuttuğumuz bir şey var. O zamanlar da kitaplar, ilimler vardı. Sadece
yazılı değillerdi. Kitap, iki kapak arasında sayfalardan oluşan bir şey değil sadece. Fikir alışverişi, ilimler, olaylar
bunlar da bir yazısız kitap oluştururlar. İnsanlar düşünerek bir yere varırlar.İnsanı insan yapan budur zaten.
Mark Twain şöyle demiştir: Hayatınızın en önemli iki günü; doğduğunuz gün ve neden doğduğunuzu anladığınız gündür.Hayatı anlamak ise kitap okumaktan geçer.

Yaşayıp yaşamadığımızı sorgulamamız gerekir.İnsanlar yavaş yavaş ölüyor kitapsız yaşam yüzünden. Bizler bir an önce yaşamaya başlamalıyız bir daha ölmemek üzere.